7th District
Lone Ranger. PicB2081FEB-20E0-434D-8304-32950F00C0EF
Enter the district!
7th District
Lone Ranger. PicB2081FEB-20E0-434D-8304-32950F00C0EF
Enter the district!
7th District
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.


Hier ben je een mens of wezen en vecht je om te overleven in de net opbouwende wereld.
 
IndexIndex  PortalPortal  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 Lone Ranger.

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Sagramour

Sagramour


Aantal berichten : 39
Ervaring : 25805
Registratiedatum : 27-08-10

District 7 dossier
Leeftijd: 29 jaar.
Partner: I love only the road that lies in front of me.
level:
Lone Ranger. Left_bar_bleue1/6Lone Ranger. Empty_bar_bleue  (1/6)

Lone Ranger. Empty
BerichtOnderwerp: Lone Ranger.   Lone Ranger. Emptyvr sep 17, 2010 10:38 pm

Sagramour zat op een dikkme tak hoog in een boom. Zijn hoofd steunde tegen de stam van de boom aan terwijl hij de late schemering op zijn huid voelde. De zwarte kap van zijn jas had hij naar achteren gegooid zodat hij hij kon ''ademen''. Zo'n kap was wel handig, maar benauwd voor iemand die nauwe contacten heeft met wind en lucht. De zachte spelingen van de wind door zijn lichtblauwe lokken voelde daarom als een soort verademing voor hem. Hij had echter wel nog altijd zijn blinddoek voor geknoopt. Maar dat hield niet in dat hij niet genoot van het rustige voortkabbelen van de rivier een paar meter onder hem. Zijn handschoenen had hij uitgedaan, die zaten in zijn jaszak. Tussen zijn vingers hield hij een zilveren dwarsfluit. Sagramour had een van zijn benen in een scherpe hoek op de tak staan terwijl zijn andere er vrij naast bungelde. De wind om hem heen blies zachtjes en liet de bladeren ritselen. Ze maakte muziek. Zelfs het water en de meest kleine dieren deden mee in het rusitge, natuurlijke concert. Dat zorgde ervoor dat Sagramour de dwarsfluit aan zijn lippen zette. Hij vertolkte het geluid dat de natuur voor hem maakte. Plukte de noten en tonen zo uit de wind. Wat door elkaar een chaotische kakofonie zou worden reeg hij aan elkaar als een hechte krans. Maar waarom klonk het dan zo droevig? Sagramour bleef ongestoort verderspelen. Maar na een tijdje liet hij zijn fluit zakken. Misschien lag het ook wel aan hem. Het maakte de laatste tijd niet uit wat hij speelde. Het bleef altijd droevig klinken. Maar waarom wist hij niet. Zo depressief was hij nou ook weer niet. Hij hield veel afstand van mensen dat wel, dus hij was vaak eenzaam. Maar dat leven had hij zelf gekozen. Daarbij haatte hij drukte. Sagramour was iemand die niet op wou vallen, maar tegelijkertijd ook het liefste alleen was. Toch...een beetje gezelschap zo af en toe kon nooit kwaad. Maar goed dat de wind er was om hem nog gezelschap te houden en liedjes in te fluisteren.

(Lied dat Sagramour speelt: https://www.youtube.com/watch#!v=7VWr_tagO-E&feature=related )
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Lone Ranger.
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
7th District :: De wildernis :: Rivier-
Ga naar: